پدربزرگ مادري اردشير، يعني ميرزا احمد خان مستوفي محصص از فضلاي معروف گيلان و مادربزرگ مادرياش، ساره سلطان، فاضلهاي هنرمند بود كه در خط و نقاشي بسيار نامور بود.
مراسم يادبود اردشير محصص كه به مناسبت دومين سالگرد درگذشت این هنرمند پرآوازه ایرانی در روزهاي 8، 9 و 10 اكتبر (18-16 مهر) در شهر نيويورك برگزار ميشود، دربردارنده برنامههاي مختلفي است.
به گزارش خبرگزاری ایلنا، در كنار نمايش منتخبي از آثار اين هنرمند، قرار است كنفرانسي هم در روزهاي 9 و 10 اكتبر در گالري گالاتين نيويورك برپا شود كه طي آن، نويسندگان و هنرمندان برجستهاي چون دكتر رضا براهني، اولريش مارزلف، ناهيد مظفري، حورا ياوري، هادي هزاوهاي و ... در مورد ابعاد مختلف زندگي هنري اردشير محصص صحبت ميكنند.
اردشیر محصص از نامآوران عرصه کاریکاتور و هنرهای تجسمی، شامگاه پنجشنبه 18 مهر 1387 در سن 70 سالگی، در تنهایی خویش در شهر نیویورک، درحالی که سالها با بیماری خود دست و پنجه نرم میکرد، چهره در خاک کشید.
وي در 18 شهريور 1317 در رشت از مادري شاعر و پدري قاضي به دنيا آمد. او در مصاحبهاي گفته بود: "هميشه دوست دارم سنم را دو سال كمتر از آنچه هستم به ديگران بگويم و شايد اين موضوع در اينجا هم صدق كرده باشد."
اردشير در بين 4 فرزند خانواده (سه پسر و يك دختر) كوچكترينشان بود. مادر او سرور (مهكامه) محصص از شاعران نامي ايران و از دوستان صميمي پروين اعتصامي بود. او شش سال بعداز پروين به دنيا آمد و به دليل فرهنگي بودن خانواده در سن 10 سالگي شروع به سرايش شعر نمود.
پدربزرگ مادري اردشير، يعني ميرزا احمد خان مستوفي محصص از فضلاي معروف گيلان و مادربزرگ مادرياش، ساره سلطان، فاضلهاي هنرمند بود كه در خط و نقاشي بسيار نامور بود. سرور محصص كه در چنين فضايي رشد كرده بود با ادبيات و هنر بيگانه نبود.
محصص كه سالها در آمريكا با پاركينسون دست و پنجه نرم ميكرد، در تاريخ 22 ماه مي سال 2008 به انجمن آسيايي نيويورك رفت تا ضمن شركت در مراسم بزرگداشت خود، شاهد افتتاح نمايشگاهي از كاريكاتورهايش هم باشد.
بخش مهمي از آثار اين كاريكاتوريست در آرشيو روزنامههاي نيويورك تايمز و نيويوركر نگهداري ميشود.
گفته ميشود تا سال 1997، در جهان سوم هيچ طراحي به پاي اردشير محصص نرسيده است. اولين اثري كه از او به نمايش درآمد، مربوط به 7 سالگياش بود و اولين مجموعه جدي طرحهاي محصص با عنوان "كاكتوس" در سال 1350 در مجموعه "دفترهاي زمانه" به چاپ رسيد.
برخي كتابهاي اين طراح، عبارتند از: شناسنامه، طرحهاي آزاد، اردشير و هواي توفاني، تشريفات و وقايع اتفاقيه.
او پيش از عزيمت هميشگياش به نيويورك، چند بار به خارج از ايران و از جمله پاريس سفر كرده بود.
ايراندخت محصص (خواهر اردشير) كه آخرين بار در سالهاي 54-1353 برادرش را در پاريس ملاقات كرده، درباره اين ديدار ميگويد: "ما همديگر را در پاريس ملاقات كرديم، بعد اردشير به نيويورك رفت و من هم مدتي در پاريس ماندم و بعد به تهران برگشتم. من اردشير را نه به عنوان برادر كه به عنوان يك طراح توصيف ميكنم؛ او هنرمندي استثنايي است."
احمد شاملو درباره هنر محصص گفته است: "اگر قلم عبید چاقوی جراحی است، قلم اردشیر نیز چنین است ـ برای من این هر دو، ثباتان کاراکترهای جامعهاند. نشاندهندگان حماقتها، طمعها، یالانچی پهلوانیها، خودپسندیها... آدمهای او آدمهای آشنای جامعهاند؛ ماییم و همسایگانمان."