یک پژوهشگر و نویسنده گیلانی گفت: فرهنگ کهن و غنی گیلان برای انتقال به نسل آینده نیازمند پژوهش و ساماندهی اساسی است.
محمد بشرا در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر افزود: گیلان سرزمینی با تنوع قومی و گویشی است و با این‌که از نظر وسعت جغرافیایی از کوچکترین استان‌های کشور است، گوناگونی و تنوع فرهنگی آن بیش از هر جای دیگر ایران دیده می‌‌شود.
وی اظهار داشت: قرن‌های متمادی است که اقوام مختلف در شهر رشت و مناطق دیگر گیلان همزیستی مسالمت‌آمیزی با هم دارند و این همزیستی فرهنگ مشترکی را پدید آورده و در عین حال این اقوام ویژگی‌های قومی و گویشی خود را حفظ کرده‌‌اند.
پژوهشگر و نویسنده گیلانی بر لزوم مطالعه و پژوهش درباره این اقوام و فرهنگ آنان تأکید کرد و گفت: حفظ و انتقال آیین‌ها و مراسم کهن مردم گیلان به نسل آینده یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است.
وی همچنین در پاسخ به سئوالی مبنی بر این‌که چه تألیفات و تحقیقات تازه‌ای درخصوص فرهنگ و هنر مردم گیلان در دست تهیه دارید، افزود: در این زمینه بیش از 25 مقاله و 10 تا 12 تألیف درحال تدوین و انتشار است.
وی خاطرنشان کرد: هنوز برای تکمیل پاره‌ای از نوشته‌ها به روستا می‌روم و با برخی از همکاران برنامه فرهنگ گیلان ارتباط دارم و همه وقتم حتی بیشتر از شعر گیلکی صرف پژوهش در فرهنگ مردم گیلان می‌شود.
بشرا با اشاره به این‌که تألیفات فرهنگ مردم باب طبع ناشران نیست، افزود: نشریات به‌جز تعدادی محدود بقیه نیز مقاله مجانی می‌خواهند؛ گویی برای نوشتن این مطالب نه تحقیق و نه عمری صرف شده است.
وی ادامه داد: بنابراین بخشی از مقاله‌ها به خاطر گیلان سرازیر تنور همیشه داغ نشریات شده است.
محمد بشرا، شاعر و پژوهنده فرهنگ مردم گیلان در 23 فروردین سال 1316 در محله سرخبنده رشت به دنیا آمد و شاعری را از سال‌های اوایل دبیرستان آغاز کرد. از سال 1342 اوزان نیمایی را وارد شعر گیلکی کرد و جزء معرفان و پیشروان "هسا شعر" گیلکی است. او تاکنون دو دفتر شعر گیلکی "ایلجار" و "هرای" را به چاپ رسانده است.
بشرا پژوهش جدی در "فرهنگ و رسوم گیلان" را از سال 1342 که معلم روستای بیجاربنه رشت شد، آغاز کرد.